مهمترین آثار فردی موعود باوری بارویکردی روانی ، امید به زندگی و پرهیز از یأس و نا امیدی است .امید یکی از مؤلفه های اصلی انتظار به شمار می آید زیرا ( انتظار حالتى است نفسانى كه آمادگى براى آنچه انتظارش را مى‏كشيم، از آن برمى‏آيد که در واقع امید را در خود دارد و ضدّ آن يأس و نااميدى است، پس هر قدر كه انتظار شديدتر باشد، آمادگى و مهيّا شدن قوى‏تر خواهد بود) مكيال المكارم –محمد تقی اصفهانی-حائری قزوینی انتشارات مسجد مقدس جمکران قم ج‏2، ص: 196 و بر کسی پنهان نیست که امید و انتظار با زندگی بشر انس گرفته است و انسان بدون امید و انتظار نمی تواند لحظه ای بر مشکلات و سختی های دنیا فاقد آید و نه تنها زندگی اش نشاط و شور و مستی را ندارد بلکه غم و غصه تمام وجودش را فرا می گیرد گویا در گودالی تاریک گرفتار شده است و روزنه ای از روشنایی در آن نیست و یا همانند چوب خشکی همراه مسیر آب به این سو و آن سو می رود در اینجا ست که یأس و نا امیدی تمام وجود و هستی اش را فرا میگیرد و هر روز آرزوی مرگ می کند ، ولی امید به آینده ای روشن می تواند به انسان جان تازه ای بدهد همان طور که ویکتور فرانکل در کتابش آورده است (که تنها چیزی که به زندانی های منتظر مرگ دلگرمی می داد روزنه ی امید بود و زندانی که امید به آینده را از دست داده بود محکوم به فنا بود و با از دست دادن ایمان به آینده دستاویز معنوی خود را نیز به یکباره از دست می داد و خود را محکوم به فروپاشی به شکل پوسیدگی جسمانی و روانی می دید.)"ویکتور فرانکل –انسان در جستجوی معنا –نهضت صالحیان و مهین میلانی- انتشارات درسا-ص 113″ در حقیقت همین روزنه های نورانی انتظار هستند که پویایی و حرکت به قله های رفیع را در بشر زنده میکند و به او می آموزد که با انتظار هست که نابسامانی های روحی و ادراکی از بین می رود و دریچه های امید و پویایی گشوده می شود .