برخى از غزليات محدّث و عارف كبير، مولى محسن فيض كاشانى كه تضمين ابياتى از ديوان حافظ است.
ألا يا أيّها المهدى، مدامَ الوصل ناوِلها                               كه در دوران هجرانت بسى افتاد مشكل‏ ها
صبا از نكهت كويت نسيمى سوى يار آورد                  ز سوز شعله‏ ى شوقت چه تاب افتاد در دل‏ ها
چو نور مهر تو تابيد بر دل‏هاى مشتاقان‏                        ز خود آهنگ حق كردند و بربستند محمل‏ ها
دل بى‏ بهره از مِهرت، حقيقت را كجا يابد                      حق از آيينه‏ ى رويت، تجلّى كرد بر دل‏ ها
به كوى خود نشانى ده كه شوق تو محبّان را                  ز تقوا داد زاد ره، ز طاعت بست محمل‏ ها
به حق سجاده تزيين كن، مَهِل محراب و را                 كه ديوان فلك صورت، از آن سازند محفل‏ ها
شب تاريك و بيم موج و گردابى چنين هایل‏                    ز غرقاب فراق خود رهى بنما به ساحل ‏ها
اگر دانستمى كويت، به سر می آمدم سويت‏                  خوشا گر بودمى آگه، ز راه و رسم منزل‏ ها

در انتظار ققنوس كاوشى در قلمرو موعودشناسى و مهدى باورى، ص: 326