مسیحیان برای بازگشت عیسی مسیح مراحل چندگانه ای را معتقد هستند که به دو گونه نجات، و به تبع آن، دو گونه منجی تصور می‌شود (صادق نیا محراب، 1389: ص232-239).
الف. نجات میانجی گرایانه: این درک از نجات، به رستاخیز حضرت عیسی علیه السلام ارتباط چندانی ندارد و کاملاً با همان زندگی اولیه او سازگار است. این نجات، ثمره میانجی گری عیسی علیه السلام است، نه منجی گری اش. در این معنا از نجات است که عیسی با فدیه کردن خود، رابطه میان انسان و خدا را اصلاح می کند؛«مسیح بره خدا بود که گناهان جهان را بر می دارد» (یوحنا29: 1)بنا براین نجات انسان ها از گناه هم در این جهان و هم در آخرت از پیامد های این گونه نجات بخشی است .
ب. نجات منجی گرایانه: در این نگاه، عیسی علیه السلام در بازگشت مجدد خود، کار شاهانه‌ای انجام خواهد داد که همان تشکیل حکومتی است فراگیر که پیام انجیلی را به همه مردم می رساند. (تیلیخ، پل، الهیات سیستماتیک، ترجمه حسین نوروزی، تهران، حکمت، 1381ش.: ص232). این رهایی بخشی حضرت عیسی به این معناست که برای مقابله با ظلم و ستم و تشکیل حکومت مرکزی مردم را نجات می دهد.
بازگشت دوم عیسی با جلال و جبروت خاص خدایی است که در اسلام نیز این بازگشت مسیح به عنوان فرزند مریم مقدس و پیامبراولعزم قطعی است اما او مصلح کل نخواهد بود بلکه در اسلام مصلح کل و نهایی حضرت مهدی (عج) است